Zastanawiam się ostatnio, co by się stało, gdyby w tej chwili w Polsce doszło do zamieszek? Czy w ogóle jest takie niebezpieczeństwo? Czy ludzie są w stanie wyjść na ulicę? Nie mam tu na myśli jakiegoś tam radosnego pseudo-protestu pod krzyżem, ale prawdziwe zamieszki.
Im wyżej wejdziesz tym upadek bardziej boli. To Grecja. Bo komu by się spodobało, gdyby po wielu latach kłamstw i karmienia propagandą wiecznego sukcesu, dowiedział się, że w cale tak różowo to nie jest i właściwie to mógł nie brać tego kredytu, bo teraz nie za bardzo będzie miał go za co spłacić.
Boli też przedłużająca się niemoc wobec swojej sytuacji materialnej. Brak możliwości i perspektyw na polepszenie losu swojego i najbliższych. To Francja. Protestujące tłumy, płonące samochody, zdemolowane sklepy i pierwsze ofiary. Historia zna wiele niekontrolowanych wybuchów gniewu społeczeństwa. I w naszym kraju mieliśmy jeszcze niedawno takie zdarzenia.
A jak sytuacja rozwinęłaby się w obecnej Polsce? Wbrew pozorom nie jest to pytanie wzięte z palca, a zły scenariusz nie tak odległy. Co gdy ludzie naprawdę zaczną tracić dorobek życia, mieszkania, samochody, pracę. Nie tylko ten odsetek, który zakredytował się ponad stan, ale miliony. Kiedy już ZUS naprawdę zbankrutuje, kiedy nie będzie z czego wypłacić zasiłku, zapłacić lekarzowi. Czy Polacy, od 89’, systematycznie odzwyczajani od walki o coś, karmieni frazesami i wieczną propagandą sukcesu rosnącej w siłę Polski, byliby w stanie zrzeszyć się znów ruszyć na ulicę? Jak zachowałyby się dzisiejsze władze wobec takiego zagrożenia?
Staram się przeniknąć mgłę i zobaczyć jak to mogłoby się rozegrać, ale za każdym razem przechodzą mnie ciarki. Mimo wszystko mam nadzieję, że moje dzieci będą miały szansę wychować się w spokojnej, a przede wszystkim wolnej (WOLNEJ pod każdym względem) Polsce.
